Nesli adem nesli suret türküsü

Kuş kuşu yemez ya kardeş 
biz bizi yerken
Aslan aslanı yer mi 
Kendine göre değil ya dünya
sahibi belli
Sen kuş ol savrul 
mavide yunus gibi 

Dumrul koyacaktım
oğlum olsa adını 
Deli deseydiler fark etmez
deli olan yalanı sevmez 
Bağlanmaz bilir hayını
İlle de arkadan vuranı

Deli derler karşılıksız sevene
Üç öğün kuş besleyene
Besi kimin sen kimin
Akıllı bilmez
Onun işi ye iç harca 
Bir de yatak üstünde

Kuş kuşu yemez 
Aslan aslanı 
Köpek köpeği
Hasittir git
İnsan naraları atma
İnsan kılıklı insanımsılar
Para maskesinde gizlenmiş
bizden olmayanlar

Okyanusun dibine girmiş
Sormuşlar 
Iscacık suyla soğuk
Karışmamış
Sormuşlar
Korkarmısın
Dipte insan 
görürsem demiş 

bu gece hayın gece
kim hayvan kim insan
zor ki zor bir bilmece 
dolunay çıktı karşıda
hayın boğaz arıyor
insan kanı içmeye

Yalan öze söz dolmuş öz özünü unutmuş
Kadı kaçıran rüzgarların arkasında kalan yıllar 
Yüreğimin köşebendi sel olmuş akan yaşlar
Ağa paşa tanımazken dostun diliyle vurulmuş