Nebi tên dıxwazın insana bıkın efendi
Cahil fam nakın jı wan insanê neqandi
Jı ber fam nakın jı gotınê insanê baş
Tê serê wan mırova tıştê çewtû fahş
Ew heq dıkın ezabû nebaşiyê
Nabın hevalê başi û qenciyê
Wunê bıbın porkurû perişan
Kes jı bo we nake ewazû eman
Heşê xwe bıdın serê xwe gellê hêja
Bıra wun nebın poşmanû wek gêja
Bıra wun poşman nebın
Wê gavê wunê bê çarebın
Wê rojkê sona emrê we were
Jı van gotınê mın bıkın bawere
Wê çaxê wunê bıbın insanê bı keder
Wunê pır poşmanbın bıkşinın keser
Poşmani nema fêde dıke pışti dınyayê
Serê we nema xellas dıbı jı belayê
Wê belak were serê we ya sıtar
Wunê bıbın dıl şıkestû sıtûxwar
Ezım Şerif’ê jı gundê kela wêran
Van tışta bı zahmeti tinim zıman
Kayıt Tarihi : 5.9.2012 15:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!