Taş iskeleyim. Aslım benim de toprak. Şeytan misali kıyamete kadar mühletim var, aslıma dönmek için. Oysa insanım ben. Kıyamete kadar nice küçük kıyametimde tözlerim, tozlarıma karışır. Aslıma dönerim. Yaşarken toprak olurum.
Kâh bir rüzgar eser, kâh dalgalar döver yüreğimi, içimi ısıtan sıcaklık genleştirir tenimi, daralır yüreğim buz gibi sıkıntılarla, parça parça koparım bütünümden lime lime, töz töz toprak olurum.
Nice canlar kökleriyle parçalar içimi. Aslıma dönmem için elbirliği ile.
İnsan kadar mucizeyim. Naif tohumu, titrek yürekli bir kuş aşk olsun duasıyla üzerime bırakır da, ahlat ağacı olur benim kadar içten içe çatlayan tohum. Kuşun tebessümü dahi Tanrı katında bize verilmiş sadaka kesilir nazarımızda.
Bıçak soksan gölgeme,
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Devamını Oku
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
ya bu taşı gören olmamış ya da yanından geçip gitmişler.
yazık olmuş, iflah olmaz bir taş toplayıcı olarak söylüyorum çok güzeldi
teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta