Mağarasından çıkar bir adam.
Dünyası orasıdır. Dünyayı orası sanır. Önce güneşi tanrı edinir, gözleri alışmıştır karanlığına,kamaşır birden gözleri, tanrısını görünce.
Biner merak atına. Hayatı tanır. Dere tepe düz gider.
Denizi görür.
Konuşası gelir.
O da mağarasındadır sanki.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta