Sen nefesim olmuştun.
İnatla seni içimde tutmaya çalışmam, ısrarla vazgeçmek istemeyişim ise alışkanlığım.
Seni solumak varmış, defalarca içime çekmek.
Kâh içime gömüp, kâh rüzgâra salmak varmış..
.-seni yaşamak, doyasıya-
Ölmeden önce.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Sevgili Yolcu,
Değerli yorum ve düşündüren katkıların için çok teşekkür ederim. yorumundan cımbızlayıp, içe dokunan önceliği bugün "sonunda insanı dengelemeye zorlayan" cümlesi oldu. Ne diyelim hayat bir "denge oyunu" olsun bugün. Bugün de böyle olsun. :)
Terazinin bir kefesine havf (korku) , diğer kefesine reca'yı (umut) koyalım.
Bugünlük dengesizliğin denge oyunu bu olsun.
İlle de sevgiyle.
Yolumuz -"belki"- de çok uzun, bugünlük yolda azığım bu, yüreğine sağlık.
Sevgi, hürmet, minnet ve şükranla...
Öyle ucu ötesi berisi açık düşünce, duygu ki gene, fırtınaya tutulmaya gör, ister eylemsiz ister değil, hangi uçlara kadar gidersen git, sonunda insanı dengelemeye zorlayan, bir artısı eksisi olmaya iten ,çeken, kendi sınırını oluşturturtan döngü, sistem, düzen, hayat, ömür, aklı ya da yüreği, mecburiyeti, teslimi, önceliği, mihengi, iradesi, ölçüsü hangisi olursa...
İyi, kötü, doğru, yanlış, güzel, çirkin....
Alışmaya alışmak ya da alışmamaya...
An be an insan...
Düşünce, duygu ve de eylemin, zamanı, hızı, döngüsü, ivmesi...
Uyurken ve dahi ölecekken bile hissedebilen, düşünen İnsan...
Neler dökülür gene, istemeye gör... Selam, sevgi ve şükranlarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta