Güneş gücüyle dünyayı aydınlatıp, ısıtır
Ay ise güneşin yokluğunda geceyi gözler
İkisi birbiri ardınca gelip geçer
Zamanlarını aşmaya yeltenemezler
Güneş, ıssız geceyi aydınlatan ayı merak eder
Ay, her şeyi ısıtmaya gücü yeten güneşin kendi kalbini de ısıtmasını ister
Zamanla umutları tükenir
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta