Nesini söyleyim Şiiri - Halil Aydın

NESİNİ SÖYLEYİM
Nesini söylerimde, nesini şöyleyim
Bir defa düzen bozulursa, düzen tutmaz
Dertlerimi deftere yazsam deftere sığmaz
Daha çocuklumuzda felek kaderimize yazmış

Fakirin yüzü soğuktur, dönüp kimse bakmaz
Varlığı birkaç dönüm tarla, inek, kümesinde tavuktur
Derme çama ağırı, yanında kümesi, başını sokacak yuvası
Başka yoktur malı mülkü, onun için yüzü soğuktur..

Reçber'sin; tarlasını eker biçersin,
Buğday, arpa ya da sebze gözün gibi bakarsın
Bir dolu yağar dallarını yapraklarını yerlere serer
İki elin koynunda, dizlerini döverek bakar kalırsın..

Ne yapsın fakir, bu işlere aklım ermiyor
Fakir, fukaranın kimse halini sormuyor
Paran pulun yoksa kimse selam vermiyor
Hastalanırsa doktorlar yüzüne bile bakmıyor

Emeğinin karşılığını alamayınca gurbet yollarına düşüyor
Gurbette olan bir arkadaşı köylüsünü arar sığınmak için
Utanarak sıkılarak, kapısını çalar, içeri alırlar mı düşünür
Yüzüne kapıyı kapatırsa, ne yapsın parklarda kalmayı düşünür..

İş aramak için düşer yollara, kimi yaya, gibi otobüse biner
Dolanır durur gurbet sokaklarında, sorar, arar
Köyden cebine aldığı parası ’da artık biter
Zor günler artık gurbetçiyi bekler, geri dönmeyi düşünür.
Belgide
HALİL AYDIN (Sizden biri)