bülbüle yuvadır kalesi karsın
ben bir kuru otum sen cana karsın
kim suyum ısıtsın ateşi karsın
ölmüşüm kalmışım kimin nesine
hasretin yaradır yanar içeri'm
zehri safran verip desen iç erim
zehri baldan tatlı deyip içerim
ne ecelden kaçar yiğit ne sine
tutmadı elini bir benim elim
herkes yaren sana bir ben mi elim
gurbet oldu gayrı vatanım elim
ne toprağa sığar aşık ne sine
derdim ne köşke kanar ne saraya
ne vereme benzer ne de sara'ya
o yârde yaremi bir gün sara ya
ne ten kaldı bende yârim ne sine
Kayıt Tarihi : 10.11.2012 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!