Nesine Kanayım Şiiri - Gurbeti

Kuzgun şahin olmuş göze bakıyor
Nesine kanayım ben bu dünyanın
Can pazara düşmüş söze bakıyor
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Su katmışlar fukaranın aşına
Açılmadık dert kalmamış başına
Göz dikmişler beş kuruşluk işine
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Sevdim desen inanmıyor sevgili
Aldığımız nefes bile vergili
Göstersene bir tek kişi görgülü
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Emek dibe vurmuş borsa gidiyor
Cenneti yok etmiş Mars’a gidiyor
Eni sonu meçhul harsa gidiyor
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Armut ağacında elma bitiyor
Akbabalar bülbül gibi ötüyor
Canım desen cananına batıyor
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Ekmek ilaç pahasına yeniyor
Bilim ilaç diye bizi deniyor
Yağmur değil sanki tufan iniyor
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Siyaset sokuldu camiye ceme
Zincir bağlanıyor her bir heceme
Aydınlık mı düşmez oldu geceme
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Dualar edildi çözüm olmadı
Şikayet edecek makam kalmadı
Eziyet sürüyor vade dolmadı
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Anlayana sivrisinek saz gelir
Muhannete bir verdiği yüz gelir
Yeşili tükenmiş işte güz gelir
Nesine kanayım ben bu dünyanın

Yoksulu hak almaz olmuş emekten
Varsılı tat almıyor ki yemekten
Gurbeti’ye gına geldi demekten
Nesine kanayım ben bu dünyanın
Tiran, 20.08.2002