Nesibe Ince Şiirleri - Şair Nesibe Ince

Sevginin son buldugu yerde, nefret basliyor derler...Nefrette bir Duygu degilmidir? Nefretin icinde sevgi ve ilgi saklidir bence, cünkü ilgi duymadigin birine, nefret de duymazsin. Sadece biraz kirilganlik saklidir nefretin icinde... deger vermedigin birine kirilmazsin cünkü...Sevgi nefrete dönüstüyse unutamamissin demektir!

YANI... „Nefret ediyorum senden! “ derken...aslinda „Seni cok seviyorum,ne olur böyle yapma“ diyorsun...

Zaman su gibi akip geciyor,
ve ben hala ayni ben...

Dalgalarin vurdugu taslari Yosun baglamis,
sarmis dört bir yanini...
Ama ben hala ayni ben!

Ne kadar zor olsada, seni unutmaya yemin ettim ben…

Seni unutmaya yemin ettim sevdigim.

Yemin ettim seni hatirlamamaya…

Her yer insan kayniyor, sokaklar caddeler...

Aklina gelmeyen her türden,

siyah, beyaz, orta seker, sakat saglam Insanlar...

Yalnizlik ne büyük cezaymis! !
Beni döv bana söv ama
ne olur yalniz birakma!
Bir tas kadar ben,
bir yosun kadar sen olamadik! !
Tasi yosun sariyorda,

Öyle bir sinmissinki icime,
sanki 'SEN' damarlarimda dolasan kan...
Bedenimi kaplayan derim Misâli, ruhun;
cananima can katmis sözlerin,
yaradilisa mânâ vermis gözlerin...

Herkes derdini anlatsa, sigmaz dünyalar olsa...
Cana kiyardi cümle alem, RABBI tanimasa...

Öyle bedenler gördüm ki, zor durur ayakta;
ayaklar tutmazdi, YARADAN durdurmasa...

Yalnizligin girdaplarinda dolanir dururum, ne var ki beni kimsecikler görmez! Farkettirmek icin kendimi, yapmadigim yoktur, fakat sarmis etrafimi amalar...




Yorgun düsmüsüm yalnizlarin arasina, cikipta sen kimsin necisin diyen yok...Kirmislar kalemimi bir cirpida, sasip kalmisim etrafima...

Gece vakti, penceremden Ay'a bakarken,
Seni gördüm Ay'in yüzünde...
Gülümsüyordun bana...

Ay bana Seni anlatiyordu,
tüm hazinelerinle;

Yazmak... düsünmeksizin yazmak... Beyaz sayfalari doldurmak... icini dökmek kagitlara...

sanki seni herkesten iyi anliyorlar diye... YAZMAK... anlamsizca, belki bi tren istasyonunda,

belki bi park bankinin soguk yüzünde...delice yazmak... dökmek icindekileri, rahatlamak...