Neşet Şiiri - Âdem Selçuk

Türkünün dağı bozlağın taşı
Ananın sesi dolunun yası
Gözümün nuru gözümün yaşı
Kırşehir'in Dadaşı Neşet.

Bozkırlarda çiçekler
Çil çil olmuş dost bekler
Saz ağlar söz dinler
Bozlağın babası Neşet.

Hasrete yangın yangın göynün
Tatlı dilin güler yüzün
Doyulur mu doyulur mu
Bozkırların sevdası Neşet.

Yâr gizli gizli yakar bağrımı
Gönülden bağlar aşk insanı
Görmedim sazla yurt dolaşanı
Göynümün yoldaşı Neşet.

Teke yaylasından gelir kaymağın yağı
Özlemiş can seni, ol Çiçek Dağı
Gülşenine hasret Niğde Bağları
Dertlilerin gardaşı Neşet.

Yay gibi gerilir saz da telin
Kız belinde gezinir gibi gezinir elin
Rüzgârına kapılmış yâr allı gelin
Âşıkların paşası Neşet.

Her kim söyler senden, seni söylemez
Bilir ki telif var, onu diyemez
Gönlü bilir de kendi bilemez
Ozanların ozanı Neşet.

Değerler kolay yetişmez burda
Bunlar, kulu yaşarken gömerler başta
Lâkin, ölümü satmakta ustadır usta
Türkümün sevdası Neşet.