Bankacılık Şiiri - Önder Karaçay

Hangi kapıyı çaldıysam
Yüzüme kapıyı kapattılar

Yürüdüğüm yollarda
Aşınmış taşlarda yoktu
Ayağımı neyle kaydırdılar

Şiir gibi yazı, yazı gibi şiir yazardım
Deryayı karada çok şey arardım
Yolumu kaybetmemek için
Mutlaka bir bilene daha sorardım

Ozanın dilinden ozanın diline düştüm
Havalar soğuktu üşümüştüm
Ben bu hale neden düşmüştüm

Ekmek parası için çalışırdım
Korka korka çalışır
Geceleri endişe ile yatardım
Bilseydim kalleşliği bana da yapacak
Daha önce hayatımdan çıkarıp atardım

Şimdi ne iş verirseniz onu yaparım
O da mı yok dersiniz
Rızkı veren yaratan diyerek
Kaygıyı iyice kafamdan atardım

Tanıdıklarım selamımı yanlışlıkla aldı
Yediğim içtiğim sanki yaldı
Geçmişten geriye bu duygular kaldı

Gün geldi akşama kadar ayaklarım şişti
Yemekte ne var ki çok çabuk pişti
Bu bankacılık ne acayip bir işti
Benim kaderime kara bir leke gibi düştü

Üçüncü günümde bile acıkmayı unuttum
Zoruma gitmesin diye hep yuttum
Düştüğüm yerden kalkıp kendi yolunu tuttum

Arıyorum derdime çare,
İşsizlik zor haber verilmiyor yâre
Çıldır nere, İstanbul nere
Nasibimi uzun mesafeli göçlerde ararım

Ozanım ama sazım yoktur benim
Dünyayı ve insanı okur yazarım
Ayaklarım yerine neyle gezerim,
Haksızlığa direnmektir benim düzenim

Önder Karaçay