NEŞET BABA’YA…
Gönlünün sesini sazına verdin,
Sen kendi sazında tel oldun Neşet.
Görülmez yollardan kalplere girdin,
Gönül toprağında gül oldun Neşet…
Yüzün de karaydı, yazın da kara,
Zenginden çok sever seni fukara.
Ruhunu kaplamış bir onmaz yara,
Avazı kuvvetli dil oldun Neşet.
Aydost dedin, yeri göğü inlettin,
Kurda kuşa bozlağını dinlettin.
Senden sonra nicelere söylettin,
Gönülden gönüle yol oldun Neşet.
Bilirim dünyada murat almadın,
Eller gibi şad olup da gülmedin.
Yurtsuz kaldın, sıla nedir bilmedin,
Dünyada bir “Garip” kul oldun Neşet.
Mustafa ÖNER (27.06.2020)
Mustafa Öner 3Kayıt Tarihi : 27.6.2020 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(27.06.2020)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!