Neşemiz sevincimiz Şiiri - Timur Taşkın

Çok değişmiş bizler gibi
Biz buradayız, o gitmiş, üstelik
Yaban zeytin ağacı, müstakil sınıfımız
Sıraya girdiğimiz teneffüslerde
Çeşmemiz,yetmezse vardı bir teyzemiz

Çocuklar gelmiş, bütün okul bahçeleri gibi
Kimi top oynar,kimi bisikletiyle
Şaşırmışlar, mezuniyet notlarımızı
Birkaçımızın fotoğraflarını görünce
Amca! Hal ve gidiş ne! Sormuşlardı

Nerde! taş binamız,bir damla düştü
Yaklaştıkça sarmaladı hayali
Rüzgar alıp da...,anlattı
Pek yaman esmiş, hocam
Bir tek o mu, yıllar neleri götürmüş

Nasılsa hikayesi, kapısı açık yenisi
Pek sarmadı, bakamadık içeri
Sıralandık,ama önlüksüz,hatırası öksüz
Çekildik, her an fotoğrafa içimizden birisi
Katılacakmış,eskisi gibi

Kocaman bahçesi, duvarlar yükselmiş
Boğaza, gelip geçen bir gemi
Varmı diye bakamadık ki
Hatıralari, birde hocamız başımızda
Bir yaban zeytinini, tavuk tüyüne takıp atamadık

Yinede neşelendik, şakalaştık
Merdiveninde oturamadan, bir ara
İçimizden Nezahat anlatıverdi hatırasını
Öğretmenimizle yine beraberdik ve işte! taş bina
Hepimiz sevinçli ve mesuttuk