Neşem Yok Şiiri - Mehmet Hüseyin Geylan

Neşem Yok
Neşem yok
Kalbin karanlığında bir çukurum
Dudağının koyusunda bir uçurum
Hayaletler kavruluyor göz pınarlarımda
Maziye sesleniyorum bir buğday
Ellerimde günah berem
Üşümek na mümkün
Rüzgarın ısıyor beni
Çalkantılı ömrümde durağanım
Hayasız köpekler gibi sırılsıklam
Ya beyazlar küsmüş bana ya kırmızılar katil
Ayaklarım kitleniyor
Adım atamıyorum yokluğunda
Sazım baş ucumda
Tellerim çoktan firarda
Batılılaşmış kirpiklerim
Bağnaz köprücük kemiklerim
Adına aşık diyorlar
Öldü adam halbuki
Su üstünde sırtüstü gömülüyor
Gümüş cep saatinde
Seni bekliyorum