Neşeli Şiir... Şiiri - Çiğdem Ağbulak

Denizime kar yağmış
Görsen martı sanırsın
Öyle neşeli bir gün bugün
Duysan kahkahamı öldüm sanırsın...

Sahte sahte basar gibi parayı
Neşenin de sahtesi basılıyor mu?
Sonra ondan geriye
Biraz kül, biraz ateş
Belki birazda hüzün kalıyor mu?

Ne zaman düşürsem yüzümü
Bir avuç deniz alıyor gibi
Maviden geriye
Biraz gri, biraz kızıl
Belki birazda beyaz kalıyor mu?

Bu sabah ağlar gibi
Bir iki damla yaşı düşürdüm dudaklarımdan
Maviye hasret, kızıla aşık
Beyaza tutkun
Kendim kayıp.

İlanlar mı versem bulmak için kendimi
Yoksa zaten olmayanı mı yaşıyorum
Senden az, benden çok.

Cümlelere hapsettim
Biliyorum virgüllerim yok
Kitaplara sığdıramadığım noktalarım var
Zaten herşey güzel olacak değil mi?

Uyandığında bir sabah
Aslında varolmayanı oynayacağım
Belki sende katılırsın bu oyuna
Bir noktada sen koyarsın.

Bakıyorum
Martılarım yağmış çoktan
Havada kafa bulandıran bir lodos
Kendim kendime sahip çıkamıyorum.

Ellerimi kaldırıyorum
Parmak uçlarım rüzgâra dokunuyor
Canım yanıyor
Kaçıyorum.

Herkesin bildiği terk edişlerden olmayacak gidişim
O gün ne yağmur yağacak deli gibi
Ki arkamdan fazlada küfredemeyin diye
Ne de yakıp kavuracak bir güneş olacak.

Sanırım bir tek annemi özleyeceğim

Ben gideceğim
Siz arkamdan en güzel şarkıları söyleyeceksiniz.
Birileri beni görüp vahlanacak
-Pekte gençmiş biçare.

Oysa ben güleceğim, siz bilmeyeceksiniz.