O kadar gülmüyordu ki yürekler,
Basınca gülüşü,ağzımı doldurarak,
Diyaframdan şen sesimle
Afallayıp beni "delimsediler".
Tutamadım içimde kızı,
Turuncu saçlı bukleli bücürü,
Yol verdim kahkayaya
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
İçinizdeki çocuk hiç büyümesin.
Tebrikler Azize
Bayılırım turuncu saçlı bukleli bücürleri yüreğinden tutup gün yüzüne çıkaran delimsilere:))
Çok hoş Hamiye hanım. İçimizdeki çocuğun hayat sevinci hiç bitmez, yeterki görmeyi bilelim.
Hoş olmuş,şık da durmuş “delimsesinler” Tamamlamış,anlatılmak isteneni…
Delirmek,bir isyandır.Vurdumduymazlara duyurmak icâp eder.Delice …))
Kutlarım…
Tebrikler değerli hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla
Kendileri bilir, adını ne koyarlarsa koysunlar
"Kız, aynı kız..."
Neşeli, hep...
Dilerim sürer o neşe..
Tebrikler Hamiye Hanım.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta