Neşe Yutan Şehirler Şiiri - Altay Taşkın

yıldırdı bizi sabahı akşamı
sıra sıra dizili araçları
hergün öfleye püfleye
bıktık mı ne bu şehirlerden
özler olduk iyice kırları
tıkadı nefesimizi egzoz dumanları
perde gibi gerildi gözümüze binaları
insan neşesi yutan koca şehirlerin
sırtüstü yatıp gökleri seyredecek
bir yer bulamaz olduk
kuşların cıvıltısı arasında
renk renk kelebeklerle dolaşmak
güle oynaya mantar toplamak
böğürtlen çalı üzümü
iğde alıç yemek ne güzeldi
gürültüsüz yaşamak