Neşe'm Şiiri - Serhat Kahraman

Babacığın vurup gözün önünde,
Katiller haline güldü mü Neşe’m?
Veled-i zinalar kara bir günde,
Babanın canını aldı mı Neşe’m?
***
Babanla sana tuzağı kurdular,
“Köydeniz” deyip, kapıya durdular,
Kapıyı açan babanı vurdular,
Yüreğin feryadı saldı mı Neşe’m?
***
Göğsünde on kurşun taşıyor Neşe!
Kim demiş “ölmüştür”? Yaşıyor Neşe!
Uçmağ’da yürüyor, koşuyor Neşe!
Beşere nasihat kaldı mı Neşe’m?
***
Babandan sonra da seni aldılar
Saçlarından tutup yere çaldılar,
Küfürlerle köyün içe daldılar,
Kurşunlar göğsüne daldı mı Neşe’m?
***
Öğretmen Neşe, yirmibir yaşında,
Öğretmen Neşe, vazife başında,
“Bir arzu peşinde” yazar taşında,
Şehitlik merteben oldu mu Neşe’m?
***
Yirmialtı Ekim doksanüç tarih,
Katilleri sarih, sebebi sarih,
Vatansız, milletsiz, soysuz bir güruh
Katletti… Güllerim soldu mu Neşe’m?
***
“Biz”i bil, “biz”den ol, bırakıp “ben”i,
Unutma Serhat’ım, diri tut kini!
Millî bir kin ile yoğur kendini!
Vefalı yürekler geldi mi Neşe’m?

Serhat KAHRAMAN / 22.02.2018

*Sarih: Belli