Neşe Kokusu Şiiri - Eymen Özçelik

O yüzden sevilir gardoraplar meşe neşesi kokulu,
Geçmişe içerken çok baloncuklu çilek kokulu...
Onun adı neşe gazozu.

Nefes alırdı gönüllerimiz bademciğimize değen ilk yudum da.
mutlu olmaktı tek dileğimiz ağlamayı dağladığımızda;
o Dağlar'sa öfkesine yenildi ilk vuruluşunda.

Alev yüreklerimizi sardığında-
Tükenmeye yemin eder yaş alırdık

Etrafını saran bütün anlamsızlıkları anladığında yaşadığın ki korkuyu zincire bağlar bayır çıkardık..

Tekrardan doğar, küllerimiz alevlendikçe güçlenir, kör kütüklere adımızı yazardık,

Her sevgiyi gerçek bir şiir gibi ezberler
Sonsuz yalanı hecelerine bölemeyecek kadar
Yalancı kalırdık.

Ettiğimiz yeminlerin acısına
Söz yettiremez
dipsiz çukurlara menekşeler ekerdik...

Kahkahalarımız umut eser
Yüzümüz düşse
İstanbul düşer hepten yenilirdik...

Ama biz yağmurun bereketine sığınan kumrular kadar özgür,
Çöllerde yaşamayı özleyen kaktüsler kadar sivri ve hürdük...
Çokça da gürdük.
Samanlı'nın balta girmeyen gölgelerinde
Cenneti düşleyen kör düğümlü ölümlüydük...