Neşe ki ne Neşe - 1 Şiiri - Muhayyel Giz ...

Gözlerin bir şey söylesin Neşe.
Kal de kalayım, git de giderim.
Atma beni ateşe.
&
Gözlerin bir yol tarif etsin Neşe.
Yalınayak yürümeye alışkınım.
Gerisin geri giderim.
Belki tökezler düşerim.
Bizler acıya alışkınız Neşe.
Susma, sadece bir şeyler söyle.
&
Hep dinler hiç konuşmaz.
Neşe ki ne Neşe!
Geçmişim düşmüş peşime.
Sakla beni gülüşlerinde.
Olamayız eskisi gibi bilirim.
Çok takılma sen serzenişime.
Ağlarken görünür,
Gülerken saklar kendisini.
Neşe ki ne Neşe!
&
Hani hatırla,
Bolca ayaz vardı.
Mevsim sonbahar...
Hani hatırla,
Bolca cazip gelen,
Günah vardı aramızda.
Onlarca samimiyetsiz insanın arasından,
Sivrilmiştik hatırla.
Hiç mi hatrında kalmadım Neşe?
Acısına divana durduğum.
Huzurunu bilmediğim.
Neşe ki ne Neşe!
&
Avuç içimde duran sanki bir çivi.
Sıkınca yumruğumu yanıyor avcumun içi.
Kanlı bileklerim prangalı.
Neşe bizi hep sevmez bildi.
Neşe bizi hep neşesiz bildi.
Soğuk bir neşter yarası,
Saat gecenin yarısı.
Acının tadı gecenin cabası.
Gömlek ilikli.
Sakladığın hayati bir sır mı?
Neşe bizi hep Neşe'siz bildi.
Neşe ki ne Neşe!
&
İki iki daha dört,
21 Diyarbakır, 63 Urfa, 27 Antep, 46 Maraş.
Her yeri gezdi de uğramadı memlekete.
Ezberlediği tonca plaka kodu yaramadı işe.
Neşe ki ne Neşe!
Sözüm çok, çok bilmişliğe.
Bil Neşe.
Seni gördüğüm kadar rüyada,
Rüya görmedim.
Sende gördüğüm siyah kadar,
Ben karanlık görmedim.
İstersen sen görme Neşe.
Ben huzurunda bilge gördüğüm kadar.
Masamda çizik görmedim.
Seni sevdiğim kadar, bir kul sevmedim.
Neşe ki ne Neşe!
Senden başka Neşe de,
Senin neşen kadar, kendini sevdirmedi.
senin neşen kadar, hüzünlendirmedi.
Neşe ki ne Neşe!
Muhayyel düşmüş bir Neşe peşine.