İçimde fırtına koptu kopacak
Gözümden yaşlar aktı akacak
Bu yol çıkmaz sokak
Bardaktaki son damla gibi dibe vurmuş haldeyim
Anılardır sığındığım tek limanım
Sıcacık yatağına yattığında
Ayrılmayalım diye haykırışı kulağında çınladığında
Kapatıp gözlerini dalabiliyorsan uykuya
Sen bana unut demekte haklısın
Geçerken buluştuğunuz yerden
Bu akşam sana yazdığım mektupları okudum,sonrada yırttım
Sahibine ulaşmayacak mektupları saklamanın bir anlamı yoktu
Yaşananlar bir bir geldi aklıma
Bende aşk mı yaşadım dedim kendi kendime
Bir hediye almıştım sana 14 Şubat için aylar öncesinden
Paketi sarıydı özenle seçmiştim rengini
Aşkıma üç beş yıl ömür biçseydim
Gözden ırak gönülden ırak diyebilseydim
Bu bende ki sevda sevda olur muydu?
O beni unuttu bende onu unutabilseydim
Yerine bir başka yar koyabilseydim
Bu bende ki sevda sevda olur muydu?
Eğmemişken hiçkimseye ve hiçbirşeye başımı
Sensizlik büktü boynumu
Oysa devam etmeliydi bir ömür boyu
Seninle aynı bardaktan çay içmenin tadı
Daha ne kadar çok kişiye,
Israrın çabaların hepsi boşuna
Umut kalmadı bu aşkta kendini kandırma
İçimde bu aşk için hiçbir umut kalmadı derken sana
İlk yalanı söylediğimi nereden bileceksin
Sokağımda durur ayak izlerin
Gözlerimden bir an silinmedi hayalin
Uykum kaçtı gece yarısı
Gözlerim her zaman yaşlı
İçime doğdu hissettim
Sen bu gece nöbettesin
Anlamaz derdimi dostum, kardeşim
Bütün acılarımı yüreğime gizledim
Biz seninle aynı şehirde yaşıyoruz
Anadolu yakası ben Avrupa yakası sen
Bugün gözyaşlarım sevinçten
Sen yaşıyorsun
Az mı dualar ettim senin üstüne
Bir haber dedim bir haber Allah'ım
Dayadım başımı yassı duvara
Yalnızlığın sessizliği var dört bir yanımda
Yakama yapışan anılardan sıyrılıp bir kenara
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Hediye ettiğin fincanı fırlatıp kırdım
Bu ne uslanmaz gönül
Yeni bir aşkı nasıl düşünür
Az mı geldi can yanmaların
Ben yeniden aşık olamam
Uzak dur benden durabildiğin kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!