Hüznümdür, tren raylarında çakılları izlerken bilediğim.
Garlarda öksürüğüm vardı çatlamış duvarda makber çiçeği...
Bir gece nem ederken buldum kendimi,
Biraz müddet, iki tutam gençliğim.
Sırra kadem düşmüşlüğüm, kibrimden bıkmışlığım.
Hafif esinti sürerdi ben uyumuşken,
Ve beyazlarım ürperirdi ihtiyarlamış yanlarım sancırken.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
O kadar çok anlamsız sözcük yığınlarıyla dolu şiir kitapları var ki. Bu şiir tek başına bir kitap. Lakin makamı bilinmiyor çoğu yazarın ve şiirin. Bu şiir Diyar Yılmaz makamı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta