Hüznümdür, tren raylarında çakılları izlerken bilediğim.
Garlarda öksürüğüm vardı çatlamış duvarda makber çiçeği...
Bir gece nem ederken buldum kendimi,
Biraz müddet, iki tutam gençliğim.
Sırra kadem düşmüşlüğüm, kibrimden bıkmışlığım.
Hafif esinti sürerdi ben uyumuşken,
Ve beyazlarım ürperirdi ihtiyarlamış yanlarım sancırken.
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
O kadar çok anlamsız sözcük yığınlarıyla dolu şiir kitapları var ki. Bu şiir tek başına bir kitap. Lakin makamı bilinmiyor çoğu yazarın ve şiirin. Bu şiir Diyar Yılmaz makamı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta