NERUDA
Ey ölüm
Sana bakmaktan gözlerim çürüdü
Dokunmaktan kemiklerim
Külden bir elmasa çevirdin
Bakırdan dökülmüş ateşler içinde
Umudun yeni ordusunu.
Ne güvercinlerin kanatlarındaki aydınlık
Ne gürültülerle dökülen
Ne de yılan gibi kıvrılarak
Çıkan bakır filizi
Artık petrolün
Kızgın ateşini tutarak
Güneşi devirdin üstümüze.
Ey ölüm
Sen toprağın altındasın
Neruda üstündedir
SANA AŞK DEDİM EY ÖLÜMSÜZ
Mehmet Zeki GeziciKayıt Tarihi : 18.12.2006 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!