Bana,mecnun gibi,bakma diyorsun,
Aşkın,yüreğimde bir alev oldu;
Karşıma,perişan çıkma diyorsun
Şu gönlüm,sevdanla,sararıp soldu.
Yazımı kış eden,boran gibisin,
Roma'yı kül eden,Neron gibisin.
Seni melek sanıp,yanan kalbimi,
Çıkarıp,içimden atasım gelir;
Riyakâr yüzüne,kanan kalbimi
Bir anda,bir pula satasım gelir.
Nakarat.
Sevmek ne demekmiş,sen de anlarsın,
Mecnun'un Leyla'sı olursun bir gün;
Tutuşan kalbini,sen de dinlersin
Sevip sevilmeyi,tanırsın bir gün.
Nakarat.
Naim YalnızKayıt Tarihi : 9.12.2007 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!