Akşamüstü yağmurları yağıyor...
Kurşuni, Kekik Mavisi, Su yeşili...
Karanlık basacak az sonra...
Yine hüzün, yine özlem,
Yine keder olacak bende...
Yokluğunun acısı çökecek yüreğime...
Nisan yağmurlarıyla çıkıp gelmiştin
Yüreğime sakladım
Her solukta duyabilmek için seni
Sonra Nisan Yağmurlarıyla apansız gidişin
Benimse yürek vurgunuyla dibe çöküşüm…
Bak, bu sensiz koskaca kentin zifiri akşamında
Bu kentin yağmursuz ama ıslak sokaklarının son demlerine,
En güzel muştusuna vakur bir yalnızlık çöker.
Ve kahrın tortusu kalır yalnızlığıma...
Hiç bir kapı yok gecenin hüznünü eşiğinde yoğuracak..
Tutsağı olmuş zamanda
Ne sıcak bir el ayışığı gölgesinde avuçlarıma dolar
Ayışığı vuruyor balkonuma
Gökyüzü kol-kanat germiş yıldızlara.
Sen yoksun ve seni göremeyeceğim bir daha.
Hüzün olacak her adımım.
Kapımı her açışımda küflü bir yalnızlık vuracak yüzüme.
Yüzün olmayacak bir daha.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!