Neriman abla Şiiri - Ferhat Çetin

bilirim doğduğundan, bu güne seni

ne çileler çektin,göremedin sevgini

nasılda emek verdin anne babana

yıllarca gezmedin, görmedin bir yer

bacıdan gardaştan övgüden yana

mahallede evladın, hasıydı adın

hakkını helal etmiştir atalar sana

cefakar,,vefakar,tövbekar kadın

ne kutsalsın sen be,,NERİMAN abla

sevgi aradığın zamam şamarı gördün

yıllara acımadan kendini verdin

hani varya arkadaşım,, olsun be derdin

şimdi özgürmüsün be,, NERİMAN abla

mahallede şimdi yalnıza çıkmıştır adın

ne kadar muhteşemşin.mükemmel kadın

düşünme geceleri karanlık diye

susamışsın belli sende sevgiye

sana geleceğimi istemezsin ne diye

ne inatsın böyle sen,, NERİMAN abla

teninde kuş yuvası aşiyan desem

yollarına bend olup sevdamı sersem

sana bir tek gece için ölüme gelsem

sır insanı kalır o gece,adın

yalnızlığın heykeli,ey cesur kadın

hadi bir karar ver,,benim için, NERİMAN abla