Neriman Şiiri - Poyraz Mert

NERİMAN
Başımı dizlerine dayasam,
Sende saçlarımı okşasan,
Ay ışığının altında,
Bana masallar anlatsan,
Bende çocuklar gibi sana inansam,
Olur mu be? Neriman.

Tutki kendimi kaybetmişim.
Yolumu bulamamış,
Adresimi şaşırmış,
Ansızın kapında bitivermişim,
Beni içeriye alırmısın be? Neriman.
Kalbinin kapılarını bana açarmısın be? Neriman.

Yaz bitmiş, kış gelmiş,
Dağların yamacına kar inmiş,
Ayı inine, kurt pusuya geçmiş,
De hele bakalım,
Düşersem birine, gelirmisin benimle? Neriman.

Geceyi gündüze katsam,
Bir avcının, avı olsam,
Vurulup. kanadım kırılsam,
Yarama merhem olur musun be!? Neriman.

Mahkemem edilip, hükmüm konsa,
Darağacım kurulup, cellatım hazır olsa,
Yağlı urgan boynuma nakış olsa,
Benimle aynı mezara girermisin be? Neriman.
YALNIZ ADAM...