Her bahar,
Nergis kokusunda sen.
Her bahar elinde,
Bir demet
Nergisle gelen,
Acele koşarak,
Hep bana doğru
İçindeki sevgiyi,
Böyle gösteren.
Şimdi yoksun
Bahar bahçelerinde.
Yine nergis deriyor
Birileri
Daha da çok yakıyor,
İçimi kokusu çiçeklerin.
Peşpeşe geçen baharlardan,
Bir nergisler kaldı,
Bir de gözü yaşlı ben.
Şimdi
Özlemle hatırladığım,
Her bahar açan,
Nergislerin
Keskin kokusundaki sen.
Kayıt Tarihi : 11.8.2006 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçücük göçüp giden ve her bahar teyzesine nergis getiren canım Yusufu'ma... Bu bir aşk şiiri ama küçücüğümün aşkına yazılmış bi şiir.
Özlemle hatırladığım,
Her bahar açan,
Nergislerin
Keskin kokusundaki sen.
Yokluk, özlem, acılı sevda. İnsan hayatında ne kadar çok yer işgal eden hüzünlü duygular.
Tebrik ediyorum yüreğinizi.
Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)