Nergis Sarısı Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Uzağından geçeceğim senin,
Hep uzaklarından,
Yağmurun bozkıra düşmemesi gibi,
Hep en, en uzağından.
Hangi çölün serabıyım ey ıssız gönül söyle,
Hangi denizin umudu olmayan karasıyım,
İnci ve mercan çıkmayan derinlerinde.
Hep uzağından geçeceğim senin,
Uzak hayallerde,
Keşfedilmemiş kıtalar gibi hayal olacaksın,
Maceralı bir kaptanın bozuk pusulasında.
Yırtık bir haritanın kuzeyinde beliren yıldız gibi
Hep uzağından geçeceğim senin,
Hep uzağından.

Umudun en kırılgan anıydı zaman,
Şafağın sarımsı rengi gibi en doğusunda,
Baktığında gördüğüm batan bir gündü ufukta,
Eyy nergiz sarısı dost yüzlü zaman,
Ne çabuk aldın sarıp sarmaladığım gençliğimi,
Ve ne çabuk kaybettim sahiplendiklerimi.

Uzağından geçeceğim senin,
Geceni hiç bölmeyeceğim,
Kapkara gecenin korkusu heyula gibi,
Düşlerinden geçeceğim.
Şiirin tınısı, romanın heyacanı,
Cümlelerin savaşında adını Berdegül koyacağım.
Karakalem bir resim değil benim sevdam.
Nergis sarısı, gül beyazı teninden,
Mevsimsiz geçeceğim.