Nergis Karadağ Şiirleri - Şair Nergis Ka ...

Elimi nereye atsam yardımı olur .

Yere düşsem kaldırır.

Anaokulundan arkadaşım Eylül'üm benim .

Gecenin sessizliğinde bir ışık düşer yüreğime,
Rüzgârın serin soluğu usulca dokunur tenime.
Sanki dünya ağırlaşır, zaman yavaş akar derine,
Huzur dediğin, gizli bir sırdır, işlenir özlerine.

Gökyüzü serer örtüsünü, yıldızlar parlar usulca,

Bir yol seçtik karanlıktan, adını koyduk kader
Rüzgâr sustu içimizde, bekledi bizi keder

Gözlerimde bir yarım umut, yüreğimde eski bir iz
Ne yapsam dönmüyor geri, vazgeçmiyor kendi biz

Matematik hocam, girdin sınıfa,
Tahtaya bir problem yazdın anında.
“Bugün kesirler var,” dedin sonunda,
Benim dünyam açıldı o anda.

Pay, payda derken işler kolay,

Memleketim ,hasret giderdiğim yerim.

Kardeş kavgası olmadan ,

Huzur yuvam , evim benim .

Döktü yapraklarını duygular
Deniz maviye soyundu yeni baştan
Bir türkü tutturdu zaman
Ölüme inat yol boylarında
Telefon tellerinde asılı kuşlar
Zamansa eski cumalarda

Oku çocuğum ,oku .

Mustafa Kemal paşayı oku.

Sözlerini oku ,

Gökte hilâl görünür, başlar Ramazan,

Kalpler yumuşar, yüzler güler o zaman.

Ama ben sahurda uykuyla kavga ederim,

Ramazan geldi, hoş geldi.

Alem duysun, 11 ayın sultanı geldi.

Maniler okundu gece gece.

Gökte hilâl görünür, başlar Ramazan,

Kalpler dolup taşar, ruh olur huzuran.

İftar vakti bekler herkes sabırla,