Kırıktı belki kolum, kanadım,
Ama en çok kalbim…
Kimsesizliğe evim derdim;
Duvarı yoksunluktan, çatısı çaresizlikten.
Bir parkta bank benim yatağım,
Bir karton yorganımdı geceleri.
Yürürdüm;
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta