Nergis Çiçeğinin Hikayesi Şiiri - Ozan İ ...

Kırıktı belki kolum, kanadım,
Ama en çok kalbim…
Kimsesizliğe evim derdim;
Duvarı yoksunluktan, çatısı çaresizlikten.
Bir parkta bank benim yatağım,
Bir karton yorganımdı geceleri.
Yürürdüm;
Nereye gittiğimi bilmeden,
Ayaklarımın tabanında yangın,
Gözlerimde hep aynı soru:
"Nereye varır bu yol, bu hayat?"

Ezildim, biçildim, sustum.
Onlar için bir hiçtim,
Görmediler beni, duymadılar.
Kaftanı nakışlı, sesi yankısız,
Derisi kalın, kalpleri taş insanlar arasında
Kendime sığınak aradım.

Dumanı başında bir dağ gibi duran,
Sırtında kambur olmuş dertler,
Benim omuzlarımdaydı.
Çok değil...
Bir yüz yılın yüzsüzlüğünde
Ezip geçtiler beni.

**Ömür dediğin neydi ki?**
Bir nefes alıp veriş,
Bir çiçeğin mevsimi kadar kısa.
Yeşerirsin, açarsın,
Sonra bir rüzgâr gelir,
Savurur seni dalından.

Gençliğimin yazını yazamadım,
Taze baharlarını yaşayamadım.
Hayatımı,
Uçurum kenarında unutulmuş bir kuş gibi
Kanatlarım kırık geçirdim.

**Üzülürsün diye...**
Anlatamadım hiçbir şeyi.
Her acımı içime gömdüm,
Her sevdama susmayı seçtim.
Ellerim boş kaldı,
Hayallerim gökyüzüne asılı kaldı.
Bir yıldız kayar gibi
Söndü,
Sessiz ve sahipsiz.

**İnsan mıydı bu?**
Göz göze gelmeye korkan,
Vicdanı kurumuş toprak gibi çatlak,
Acıyı yok sayan, vefayı hiçe sayan…
Ellerim uzandı onlara,
Ama sadece boşluk tuttum.
Sözlerim rüzgâra karıştı,
Kimse duymadı.
Onlar için ben,
Bir kış günü yolda kalmış yapraktan farksızdım.

**Bana kalan neydi?**
Terk edilmiş dostluklar,
Yüreğime kazınmış derin izler,
Ve hiç dinmeyen bir sessizlik…
Sadece nefes aldım, verdim,
Bu kadardı işte.

**Ama...**
Durdum.
Baktım yüzlerine.
Dedim ki:
"Bir gün, bu dünya sizi yargılayacak.
Vicdanınızdan yükselecek sesler
Kalbinizin en tenha köşesinde yankılanacak.
Zekânız, unutmaya çalıştığınız soruları
Bir ayna gibi önünüze serecek:
Ne kadar insan kaldınız?

Bu dünya büyüktü, ama insan küçüktü.
Vicdanı susturan her kelime,
Zekânın içinde bir boşluk açtı.
Ve ben...
Tüm acılarımı, tüm kayıplarımı
Bir yıldız gibi gökyüzüne astım.
O yıldız gözlerinize değdiğinde,
Bana değil, kendi karanlığınıza bakacaksınız."