Nergis Şiiri - Adnan Deniz

Kendi güzelliğini her gün bir gölün sularında seyretmeye giden güzel bir kızmış nergis, kendi görüntüsüne öyle bir vurgunmuş ki işte bir gün bu yüzden göle düşüp, boğulmuş.
Gölün kenarında bir çiçek açmış bu çiçeğe de "Nergis" demiş sevenleri.
Orman perileri gölün her gün ağladığını görmüşler üzüntüden. Ona sormuşlar:
Nergis’in genç ve güzelliğini yakından ancak sen görebiliyordun göl kardeş. Sen buna mı ağlıyorsun?
Göl- Ya demiş. O kadar genç ve güzelmiy di? Nergis? Periler şaşırmışlar!
Demişleri hep sana gelirdi, saçlarını tarar, sana uzun uzun bakardı nergis, sen onun güzelliğini görmedin mi?
Görmediysen öyleyse niye ağlıyorsun?
Demiş ki göl-Nergis için ağlıyorum. Çünkü
Sularıma eğildiği zaman, gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğimin yansımasını
Görebiliyordum. Şimdi ondan mahrumum. İşte o yüzden ağlıyorum.