Yalnızlığın gölgesi düşerdi
gökyüzündeki sessizliğe;
izlerdik sığıntı soluklarda
yıldızın ayla raksedişini,
telafisi zor âmâ duygularla..
Yokluğunda sancılanan
hükümsüz fermanlardı;
anlardık bağbozgunu hislerde
kayardı yıldız misali
gün görmemiş düşlerimiz...
Saklanırdı hüznün içinde
neşenin edalı kahkahası;
bilirdik nergis kokan bahçelerde
toprağa gömülen sevdamızın
ahir zaman yeniden can bulacağını...
Sessizliklere yelken açmış yüreğim,
nazarın düştü yine gözlerime
Aklımın meali, dilimden süzüldü usulca
Sus konuşma ela gözlüm düşerken cemreler
Nergisler açsın yüreğimde...
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 07:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gökyüzündeki sessizliğe;
izlerdik sığıntı soluklarda
yıldızın ayla raksedişini,
telafisi zor âmâ duygularla..
Güzel ve duygulu bir şiir tebrikler..
TÜM YORUMLAR (3)