nereye sürsem kaleMim

mim koydum bugünü düşen kaleme
umudun rengi bahar
kapım kapalı pencerem açıktı sana
ufuktan güneşi söker mehtabı dikerdik

açık pencereme bahar güneşi sür derim
yok vermeyeceksen zerre ışık
ceket elde gemiler yaktır
uçurtma uçurayım kaf dağına
kanatlar takayım leyleği havada
yazdıkça silinsin sana giden yazılarım
harfler kalemime dolsun
nereye sürsem kalemim yol olsun