İnsan kimseyle konuşmadan
Nereye kadar gidebilir?
Her günü aynı geçen;
Düz insan hayatı,
Ama seni onlardan ayıran,
Hâlâ uyanık olmaksa
Nereye kadar gidebilir?
Az önce öldük aslında,
Sadece uyuşmuş haldeyiz.
Değişmene ortam yoksa
Nasıl değişeceksin?
Uyuşmayı seçebilirsin,
Ama buna kafan toksa
Nereye kadar gideceksin?
Ye, iç, yat ve bunun etrafını süsle,
Hepsi hayatta kalmak için.
Uyuşmuş halde ne yaptığını bilme,
Ya da bildiğin haliyle tepin.
Nereye kadar gideceksin?
Soruyorum sana,
Nereye gideceksin?
Yolun sonuna çoktan geldin zaten,
Yeni doğanlar öldü bile.
Uyuşursan bittiğini anlayamazsın,
Uyuşmazsan da yaşayamazsın.
O halde noktayı mı koymalıyız kendimiz?
Aman, herkes zaten öldü bile.
3 şubat 2022 Tarık Bilir
Kayıt Tarihi : 16.1.2023 09:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2022'den kalma, hep aynı döngülerden bezdiğim bir vakit yazdığım bir şiirim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!