NeReYe KaDaR Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Aydınlıktan karanlığa geçmekteyiz hızlanarak
Görenler görmezlikten geliyorlar gerçekleri
Geçiştirmeye çalışıyorlar bazen yalanlayarak
Bazen de evet böyleymiş diyorlar nazlanarak
Herkes bildiğini okuyor işini görüyor
Gelip geçiyorlar üstümüzden salınarak

Avutuyorlar bizi güzelleme yaparak
Uyutmaya çalışıyorlar bizi ninniler söyleyerek
Uyumayanları korkutuyorlar umacı gelir diyerek
Bazen överek bazen döverek
Arada bir söverek
Aba altından sopa göstererek
Sürüye katmaya çalışıyorlar bizi

Her şeyi sorun yapıyorlar
Bazen de hiçbir sorun yok diyorlar
Bazen itiraf edenlerin üstüne gidiyorlar
İçeri alıyorlar, dövüyorlar
Bazen de itiraf edenleri seviyorlar
Ödül verip birde övüyorlar
Ödül almak için kuyrukta olanlar
İtirafçı değil iftiracı olmaya başladılar
Buda işlerine geliyorsa göz yumuyorlar

Sat kurtul ver kurtula başladık bir kere
Zarar edeni satmayı anladıkta
Kar edeni neden satıyoruz bir anlayamadık
Önce arkadaşlarımızı satmaya başladık
Sonra köprüleri yolları
Arsaları fabrikaları
Ardı arkası gelmedi
Şimdi sıra geldi diyorlar
Satacağız barajları, dağları, ırmakları, ormanları
Satalım bakalım karış karış vatanı
Bakalım iş ne kadar sürer
Bu işin sonu gider nereye kadar
Kavatlık aldı gitti yukarıya kadar
Önceden mesleği kavatlık olanlar
Aşağılanırdı, yuhalanırdı
Şimdilerde gözde bir meslek oldu
Baş tacı yapılmaya başlandı
İstediğinizi istediğiniz fiyata
Satın satabildiğiniz kadar
Korkmayın ula kavatlar
Özür dilerim dilim sürçtü
Soruyorum size Ey sayın kavatlar
Bu iş nasıl sürer nasıl gider
Ve devam eder nereye kadar

Ağlamakla da yürüyor bu işler
Gülerek de
Anamızı ağlatarak bazen üstünden inmeyerek
Ara sıra sövüp arada bir överek
Öküzleri dürterek, Ahmakları öperek
Arabalara gaz vererek
Gidin gidebildiğiniz yere kadar

Çekirge sürüsü gibi daldınız ekine
Ekini yediniz koymadınız bir kerte
Tarım bitti hayvancılık sizlere ömür
Siz ayrım yapmayın lütfen
Bir fakiri karıştırın on zenginin içine
Yazıktır üşümesinler onlar
Muhtaçlar şimdi bir torba kömüre

İyi ki çıktı şu Ergenekon
Milletin gözü açıldı valla
Ben millet olanlardan söz ediyorum
Kendini koyun sananların gözleri bağlı hala
Demek o ermişler ve dervişler
Birer Ergenekon soytarısı imiş, hımmm
Ergenekon ile akladık tarikatları
Sırada ne vardı?
Ha unutmayalım türbanı
Üniversitelerde izin verelim
Okusun çocuklarımız diyorlar
Doğru ya, okuma haklarını ellerinden almayalım
Ee peki sonra
Onca okul okunmuş mu olacak boşuna
İşe girmek isteyen türbanlı kızlarımız
Çile çekmeyecek mi yine sonunda?
Nedir ulan bu kandırmaca avutmaca
Özgürlükse bu özgürlük olsun
Yazık değil mi ilkokuldaki çocuğa
Sizin içinizdekileri biliyoruz
Şükürler olsun ki ALLAH’a
Elinizden gelse
Doğar doğmaz türban takacaksınız
Ufacık kız çocuklarına

Hileyle hurdayla
Kıvırtarak oynamayla
Bir doğrunun içine bin yalan katmayla
Gidin gidebildiğiniz kadar
Çalın çalabildiğiniz kadar

Milletin yarısı uyuyor olsa da
Unutmayın uyanık olanlarda var aramızda
Ve bir gün dikilecekler karşınıza
Yapışacaklar yakalarınıza
Sonra mı?
Sonrasını ancak ALLAH bilir
Demedi demeyin bu milletin
Haini gafili çok olsa da
Uykusu ölüm gibi ağır olsa da
Eğer bir silkinip ayağa kalkarsa
Ne bir damınız kalır girilmedik
Nede bir yeriniz kalır öpülmedik
Demedi demeyin
İsterseniz beni hiç dinlemeyin
Yada hiç…..yin
Varın bildiğinizi işleyin
Gidin gidebildiğiniz kadar
Yapın yapacaklarınızı yapabildiğiniz kadar
Zaten bir ara size derler
İnin artık yolculuğunuz buraya kadar
Haydi canlarım
Şimdi size iyi kandırmacalar