Nereye Kadar Şiiri - Fatma Kübra Gürbüz

Ben Türk'üm gardaş,ejdadım ulu,

Dört bir kıtaya erişti kudretli kolu,

Hak'tan hiç sapmadı mukaddes yolu,

Geçmişle övünekte nereye kadar?

Atammış Fatih Sultan Mehmet han,

Maziye saplanma geleceğine yan,

Tarihe gömüldü kahraman paşan,

Soyunla gururlanda nereye kadar?

Koca cihanı urfumuzla titrettik bil ki,

Senin şan-şerefin bu günde ne ki,

Onlarla ödenmiyor İMF ÇEKİ,

Züğürt lakırdısı yapmak nereye kadar?

Altıyüz yıllık koca bir çınar,

Mezardan çıksa haline yanar,

Kibrini duyan alemin kralı sanar,

Boş avuntularla canım nereye kadar

Geçmişi anmak gelecek için,

Sen hala uyuyon milletim niçin,

Falan zaman biz buydukları geçin,

Geçmişin gölgesinde nereye kadar?

Osman Gazi sen olsa böyle durur mu?

Kanuni batıya söyle hayran olur mu?

Sen Türk ejdadısın soyun kurur mu?

Avarelik etmek nereye kadar?

Ey! benim şanı büyük milletim,

Yurdumun her tarafı inan cennetim,

Musaır medeniyet olsun tek gayretin,

Atanın gölgesinde nereye kadar?

Silkelen çok çalış sıra sendedir,

Vatanın geleceği ilim fendedir,

Geçmişe gömülme inanç eldedir,

Tarih sığınmak nereye kadar?

talihsiz yorumlar yapılmaması için şiirimin ana temasını açıklama gereği duyuyorum.geçmişimizle,atalarımızla ve onların yaptıklarıyla gurur duyuyorum.onlar bu günlerin mimarıdır.ama benim anlatmak istediğim atalarımızın yaptıklarıyla övünerek biz bir zamanlar şöyleydik demek,onların haklı zaferlerinin ardına sığınmak onların soyu olarak bize yakışmıyor.bu vatan ve millet için geçmişle övünmekten başka şeyler yapmak gerektiğini vurgulamak istedim.atalarımzın izinden gitmeli onların başarılarına başarılar katmalıyız.eğer onların torunlarıysak geçmişle kendimizi teselli ederek hülyalara dalmaktansa geçmişimizden ders alıp geleceğimiz için çalışmalıyız.bunu anlatmak istedim