Doğruluk kaybolmuş bulamıyoruz;
Bu bozuk düzenle nereye kadar...
Medeni bir millet olamıyoruz,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Kanunsuz yollardan yaptın serveti;
Gizli,gizli çaldın soydun devleti.
Rüşvetle susturdun gelen heyeti,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Helal dan kazanmak yetmiyor sana;
Suçunu söyledim darıldın bana.
Aç kalmış çocuklar,ağlıyor ana,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Çöp bidonlarından ekmek topluyor;
Tinerci,esrarcı bıçak saplıyor.
Köprü altlarını mesken kaplıyor
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Doymazsın şöhrete,kibir edersin;
Haram kazanılan malı nidersin?
Ecel gelir bir gün,birden gidersin...
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Özgür’ün içinde acı ve keder;
Sönmüş hep ocaklar ne zaman tüter?
Öyle acı var ki ölümden beter...
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
{Kâzım Özgür 15-Mayıs-1976}
Kâzım ÖzgürKayıt Tarihi : 30.12.2008 12:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!