Nereye kadar...! Şiiri - Emsal Toprak

Nereye kadar....!

Aynı günün içinde dört mevsimi yaşarsın
Bir ağlar bir gülersin nereye kadar
Yürümeden, uçmadan kaf dağını aşarsın
Kalburda ömür elersin nereye kadar

Hüsn-ü zanla gördüğün su-i zana savrulur
Baktığın aynalarda hayallerin son bulur
Çelikleşmiş yüreğin alev alır kavrulur
Aynı yarayı delersin nereye kadar

Bir küheylan gibisin, hayatın dolu dizgin
Sözlerin kurşun gibi, duygularınsa sezgin
Yalan duyan kulaklar senin sesinden bezgin
Eğri oku çelersin nereye kadar

Sevgi kırık kalbinde kutsandı kemale erdi
Gönlündeki aşk tarlası yine bire kırk verdi
Merhamet O'nun ayak altına bir ömür serdi
Beşikte umut belersin nereye kadar

Eğildin ve kaldırdın çelme yeyip düşeni
Yüceltti ve yükseltti zirve yaptı bu seni
Adım attın çağırdın gönül koyup küseni
Hep göz yaşı silersin nereye kadar

Yılan gibi kıvrılarak akan sana yabancı
Mecnun'un Leyla'sına bakan sana yabancı
Bu şehirde bin bir surat takan sana yabancı
Eyyüp sabrına yelersin nereye kadar....
E.TOPRAK