Nereye kadar.. Şiiri - Hüseyin Demircan

gen ile oynanıp hormon katılır
yediğin maydanoz tereye kadar
insan sanki çöptür birgün atılır
yaşarız acaba nereye kadar

her giriş an gelip varır çıkışa
meftasın yeter ki kalbin sıkışa
yaşlılığı benzer zemheri kışa
yaşarız acaba nereye kadar

geçirip ayağa kösele taban
giy sırta fanila yün palto kaban
velakin hep boşa gidiyor çaban
yaşarız acaba nereye kadar

azalır damarda o kanın debi
henüz vakit var öp dudağı lebi
boşaltıp hafifle cüzdanı cebi
yaşarız acaba nereye kadar

tenine dokunsan elin üşüyor
insan öldüğünde sanki şişiyor
ömür bir yapraktır daldan düşüyor
yaşarız acaba nereye kadar

bence hiç meyletme çula çaputa
naaşını korlar o sala tabuta
ol imam öğretmen ahçı zabıta
yaşarız acaba nereye kadar

kendini bilmeli çekip eziyet
insan taşımalı vasfı meziyet
iç açıcı değil durum vaziyet
yaşarız acaba nereye kadar

taşı fikir altta fes şapka kepin
sana yok hayrı hiç akepe hep'in
her vakit spor yap at gibi tepin
yaşarız acaba nereye kadar..