Gümüş renkli pabuç giyen kadın’a
Sus! Sus!
Nereye kadar
Gönül umutsuzluğa düşer
Kır gururunu, yık korkunu
Ses biriktir söz yap
Söyle usulca…
Gökyüzü daha mavi olsun
Su daha berrak
Sus! Sus!
Nereye kadar
Kaç kez daha titrer yüreğin
Geç kalmak, ömür boyu pişmanlık
Hayatı yarım yaşamak
Söyle usulca…
Bir göl kenarı ıssızlığında
Ya da şehrin kalabalığında
Sus! Sus!
Nereye kadar
Sonbahar, Sombahar
Rüyalar gerçek olur
Yaşamaya değer dünya
Söyle usulca
“Seni sevmek güzel
Karanlığı aydınlatıyor gülümsemen”
27 Eylül
Celâlettin ÇevikKayıt Tarihi : 6.1.2014 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!