Nereye Gönül? Şiiri - İkbal Yasin

Üzerine haramiler saldım
Bertaraf ettin.
Surlar diktim önüne
Yerle bir ettin!

Sen hala akan kan ile gülün,
sadece kırmızıda kesiştiğini zannediyorsun!

Hey Gönül, dur artık!
Hiç birşeyi umursamadan,
Deli gibi!
Aç gibi!
Nereye koşuyorsun?
Ne tonla yük kesiyor soluğunu,
Ne de türküler bastırıyor sesini.

Senin kavganın zamanı
bana muhalefet,
ölüme menfaat
Ne demek biliyormusun itaat?
Bilmiyorsun, çünkü öğretmedi sana.
Aslında seni taşıyanda kabahat...

seninki platonik,
Benimki ütopik
Anla halimi gönül!
Sen durmak zorundasın,
Bende durdurmak.
Kalmadı takatım,
Sen bilmezmisin durdurak?

Seninle hem çelişip,
Hemde birleşmek aslında
ölmek ve dirilmek.
Artık yok çare
Ya perçinleşecez,
Yada kopacaz...