Nereye gitsem, sessizce gölgem ardımda,
Kaçtıkça yaklaşır, yakar beni kendi suretim.
Ben’den uzaklaştıkça, sanki kaçabilecek gibi
karanlık bir çağrı
Çöker ruhuma: “Dön, yeni bir bensin sen.”
Razıyım derdime, ömrüm oldukça,
Çünkü derttir bana hakikatin anahtarı.
Yoğruldukça insan dediğin
Yeni bir insan vuruyor kıyıya.
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!