Sancılı yüreğime bir selam bırakmadan,
Öyle sessiz sedasız nereye gidiyorsun?
Manalı gözlerinle gözlerime akmadan,
Öyle sessiz sedasız nereye gidiyorsun?
Sen benim baharıma doğan güneş gibiydin,
Sen benim kollarıma dolan bir eş gibiydin,
Sen benim şu gönlümü yakan ateş gibiydin,
Öyle sessiz sedasız nereye gidiyorsun?
Güneşimi alıp da karanlığa satarak,
Kollarıma eş diye yalnızlığı katarak,
Bir damla su vermeden ateşlere atarak,
Öyle sessiz sedasız nereye gidiyorsun?
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 09:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şiiri yazan kalemin yüreğinden esen bir duygu seli, bir hikayesi elbette vardır...Bu şiir de 23/ 09/2003 tarihinde yazılmış; 2006 yılında da 'Bir Günde Dört Mevsim' isimli Gündüz Yayınları baskılı kitabımın ilk şiiri olarak şiir sevenlere sunulmuştur... Özellikle Anadolu da kadın kalem olmanın zorluğunu, dinletilerde ki her şiir sunumumuzda 'kime yazmış ki' düşüncelerinin gözlerden ve hatta sözlerden sorgulanmasına inat, şiirlerimin hikayesini yazmıyorum... Bugün burada ki bu açıklama da; bu şiiri ilk sunumumdan sonra etkilenip yakın dostlarımdan duygu halimi öğrenmeye çalışanlara bir protestodur aslında... Aradan yıllar geçse de sorgulanma acısı yüreğime işlemiş olcak ki; sizlerle bu konuda dertleşmek istedim. Kalem kalemi anlar; yürek de yüreği. Duygulara zincir vurmaya da kimsenin hakkı yoktur. Sanal alem de böyle bir kaygımız yoktur...Burada yürekler açılır dostlara. Paylaşılır, sorgulanmaz. işte bu yüzden de sayfamı ziyaret eden tüm şiir dostlarımı yüreğimle selamlıyorum...Her şey gönlünüzün dileğince olsun...
Daim saygılarımla.....
begeniyle okudum
hem akışı
hemde hitab şekli
uyum içinde
böyle güzel paylaşımlar
sunduğun için
yürekten kutlarım saygılarımla
kutlarım, selamlar...
TÜM YORUMLAR (21)