Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
önce sohbet ve kardeşlik geleneği kayboldu.. geriye kalanlar birer birer yok olmaya mahkûm oldu böylece.. araya birşeyle sokuşturdu çağ.. usul usul göz temasımızı bile kaptırdık teknolojinin araya girmesiyle..
ve insanlık teknolojiye ters orantılı biçimde yitirdikçe yitirdi insaniyetini.. hayvandan da esfeline koşar oldu güngün..
dur demek yine bizlere düşüyor..davranmak vaktidir şimdi..her zaman..
baki selam..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta