Nereye gidiyor bu insanlik
tanimiyorum bu zamanda
kendimi bile meyhane sokaklarinda
bu cagin cocuklari
tanimiyorlar ne anneyi nede babayi
zehirli bir zambak gibi
kayboluyor etrafinda sevdikleri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
