Belleğimin kırık dallarından araladığım
Romana bir güz bırakıp giden yolcum
Yüzünün oyasını usul usul işlerken yüreğim
Sayıklayan saatler hızar gibi geçip gövdemden
Biçilmiş ne varsa, ne varsa yarım düşlerden
Dağıtıp gürlemişti şehrin tepelerinden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
