Belleğimin kırık dallarından araladığım
Romana bir güz bırakıp giden yolcum
Yüzünün oyasını usul usul işlerken yüreğim
Sayıklayan saatler hızar gibi geçip gövdemden
Biçilmiş ne varsa, ne varsa yarım düşlerden
Dağıtıp gürlemişti şehrin tepelerinden
Küflü şehirler, metal yalnızlıklar, bilenen hırs
Fabrikalarda üretilen açlık, türeyen aşk atıkları
Burulan dişilik, böbürlenen işçilik
Hatta şu it bile hayatından memnun değilken
Dahası sevmek sevilmek dururken burada
Nereye gider bu gemiler bilmem ki
Ne olurdu sanki gül huyunda bir öpücük
Durmadan açsaydı göğsümüzde
Akşam olunca gemiler
Belleğimin kırgın sularında yitmezdi
Sözcüklerin yarısı kayıp
Yarısı ölür müydü inansaydık
Dağılır mıydı yalnızlığım
Bir gül dokunsaydı gümüşüne…
Kayıt Tarihi : 5.2.2017 03:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Figen Sariye](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/05/nereye-gider-bu-gemiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!